Zionisme
Zionisme
Deze
Zionisme beweging is ontstaan aan het einde van de negentiende eeuw. Het voornaamste doel was het stichten van een eigen nationale Joodse staat in Palestina.
Theodor Herzl (1860-1904), een Joodse journalist, schreef in 1896 het boek "Der Judenstaat". Hierin beschrijft hij zijn verlangen en ideaal: een land waar alle joden veilig en vrij kunnen wonen. In 1917 wordt door de Engelsen in de zogenaamde Balfourverklaring toegezegd dat de joden een nationaal tehuis zouden moeten kunnen realiseren in Palestina. Dit leidt tot een sterke emigratie van Europeanen naar Palestina, vooral ook omdat in Centraal - en Oost - Europa het antisemitisme zich duidelijk roerde.
Het ledenaantal van de NZB (Nederlandse Zionisten Bond) kwam in Nederland
nooit boven de drie procent van het totaal aantal joden. Het is hier, voor de oorlog, nooit een massale Joodse volksbeweging geworden. Mede omdat de joden hier een zeer comfortabel leven leidden, vergeleken met wat hen in Palestina te wachten stond. Daarnaast was de Engelse regering niet erg gul met de certificaten.
In het gemeente archief van Enschede staan minder dan vijf personen die zeiden naar Palestina te emigreren. Wel zien we na 1933 een stijging van het ledental, dat in 1940 gegroeid is tot ruim 4000. Weinig, maar voldoende om zich voortdurend te laten horen.
In 1940 woonden in Nederland 140.000 joden.
In 2005 wonen in Nederland ongeveer 30.000 joden.